काव्य

.........काव्य.........

काव्य ना शब्दांचा खेळ
ना वाक्यांचा सुसंगत मेळ.
काव्य दृश्यरूप मनांचे
सर्वस्व कवी जणांचे.

विश्वची न्यारे याचे
अलंकार अक्षर मोत्याचे.
जरी संपन्न जनु कुबेरं
झोपडीत अपुल्या फकीरं.

सत्य शब्दांत येते जेव्हा
तेव्हा काव्य जन्म घेई.
मन स्वप्नात रमते जेव्हा
काव्य लेखणी मुखी येई.

हतबल हताश उदासीन
मन काव्यासवे जोडी नाते.
जन हिणवीतसे हसुनी
काव्य क्रांतीस जन्म देई.

वसे निर्मळ अंतरी
काव्य सद्गुण संतरी.
कौतुक असो वा टीका
काव्य राही समांतरी.

काव्य सुरेल भावगीत
काव्य पावन रम्य प्रीत.
दुःख वेदनांचा अंत
काव्य दैवी दवा अद्वैत.

काव्य प्रेरणा क्रियेची
संमती मुक प्रियेची.
काव्य संवाद आत्म्याचा
दिव्य प्रसाद परमात्म्याचा.

सर्वठायी काव्य वसे
सर्वव्यापी काव्य असे.
संगीत बेमोल असते
जर गीत अबोल असते.

करुण केविल शोषित
काव्य भगवंताचे प्रेषित.
-हदयदाह जेव्हा होई
 काव्य सौम्य फुंकर घाली.

चिंब आसवे निशब्द
काव्य हास्यही अव्यक्त.
समागम सम मनांचे
बंद रेशीम कवनांचे.

कवीः
बाळासाहेब सिताराम धुमाळ.
मो. 9673945092.