अशांत मन
गारवा गोठी तनाला
मन मात्र तप्त.
भावना बिचाऱ्या निशब्द
कराव्यात कशा व्यक्त?
सुखी असल्याचा आव
कुठपर्यंत आणावा?
आक्रंदित मनाचा माझ्या
ठाव कोणी जाणावा?
का असावे नैतिक सदैव
मीच का ठेका घेतलाय?
आकाशाचा कहर माजोरी
माझ्यावरच का बितलाय?
काय करावे ज्याने
मन हे शांत होईल?
पिंजरा रुपी शरीरातून
आत्मा उडून जाईल?
चारी दिशा फिरलो मी
सुख कुठेच नाही.
नेत्र मोठे करून
आशेचा किरण पाही.
कुठपर्यंत संयम बाळगू
जेव्हा बांडगुळ माजले आहे?
स्वावलंबी कष्टाने असूनही
सत्य परेशान आहे .
अशांत माझ्या मना
आवर कसा घालू?
अन्याय घडलेला निष्ठूर
कसा विसरुन भाळू?
कवी: बाळासाहेब धुमाळ.
दि.६/११/२०२३
No comments:
Post a Comment